OI!
Estou no RIO!
De vlucht is goed verlopen, had vergeleken met vorig jaar een luxe versie van TAM. Toen moesten we het nog doen met een jaren 60 film en nu had ik mijn eigen televisie met allerlei mogelijkheden.
In Rio aangekomen, moest ik eerst een kleine boete betalen van een paar dagen die ik afgelopen jaar langer was gebleven, dit duurde best lang, waarbij ik toch een klein beetje de zenuwen kreeg of ze niet moeilijk zouden gaan doen. Maar de jongeman was zeer behulpzaam en was zelfs ook in Nederland geweest, dus na dit te hebben betaald kon ik mijn koffers pakken. Waar overigens vele medepassagiers nog aan het wachten waren op hun koffers en ik mijn koffers als enige nog op de band zag rondgaan en dus gelijk naar buiten kon, lucky me!
Daar stond Carlos me op te wachten, zonder dreads! Deze had ie met tranen moeten afknippen omdat ie een tijdje geleden met z’n auto in een overstroomde weg terecht was gekomen, waardoor de weg en rivier één waren geworden en zijn hele coup één grote modderzooi was geworden wat ie er niet meer uitkreeg. Het was leuk om hem weer te zien, ook het gevoel dat ik hier nu ook mensen heb die er zijn als je terugkomt.
Na een autorit door het nog altijd drukke Rio, waarbij auto’s langs en voor je heen flitsen, de bekende geuren uit de favelas, een kapotte auto midden op de snelweg waarbij iedereen heel relaxed hun dingen aan het regelen waren, de glooiende bergen en nog veel meer dingen die me allemaal heel bekend zijn, maar nog niet helemaal zo aanvoelde.
In de straat van Fernanda d’r appartement hoorde ik ineens iemand mijn naam roepen, en ja, er zijn hier zoveel mensen die Maria heten, maar dit was toch echt Fernanda! Ik had zonder te weten het verkeerde nr genoteerd, dus was goed dat we haar bij toeval zagen.
Bij haar lekker even bij gekletst en samen gegeten. Vervolgens moesten zij allebei werken en ben ik even alles op orde gaan maken en richting een mooi parkje in Catete gegaan. Onderweg in de straat zag ik een aantal koffers en tassen die open waren gehaald, en dacht, oja dit is ook Rio.
In het parkje met een boekje en even genieten van alles om me heen. Een oude vent wilde graag met me praten en me meenemen naar de bioscoop maar had hem maar netjes verteld dat ik even tijd voor mezelf wilde en geen zin had in gezelschap. Waarbij hij de boodschap gelukkig snel begreep.
’S Avonds ben ik samen met Fernanda naar de welbekende trappen van Selaron gegaan (waar ik hiervoor woonde) zij zou daar met een aantal mensen gaan oefenen voor hun bloco voor het aankomende carnaval. Daar aangekomen kwam ik gelijk al bekenden tegen, wat toch wel echt super leuk was! Op de trap werd het steeds drukker en gezelliger. Lekker muziek maken, meezingen, dansen, af en toe nog meer bekenden tegenkomen en heerlijk opgaan in de spontane muzikale vibe.
En vervolgens, na een opfrissende douche, met een lekker gevoel in mijn bedje gedoken.
Ik zal snel een mobiel hier aanschaffen zodat ik gewoon normaal bereikbaar ben en jullie me echt missen, kunnen bellen ;). Helaas heb ik ook op dit moment geen internet, maar gaat goed komen!
Ate mais! Beijos!