Aloa!
We zijn nu lekker gesetteld in ons eigen huisje. En het bevalt super goed. Af en toe komen er gezellig wat mensen langs en als ik er geen zin in heb kan ik me terugtrekken in onze kamer of op ons enorme dakterras.
Afgelopen week heb ik het even rustig aan gedaan, ik ben nogal verkouden en mijn stem heeft het ook een beetje begeven, nee niet door het feesten, haha, heb het echt rustig aan gedaan... Nou ja, buiten het feestje vrijdag om dan (mmm dit was misschien toch wel de grootste boosdoener). Maar we gingen met een paar mensen van ons huis de straat op en er kwamen nog een paar mensen van die capoeira groep langs. Inmiddels beginnen we hier steeds meer mensen te kennen, dus we hebben een beetje muziek gemaakt met onze ‘caipirinha’vrienden (JA, we hebben al een vaste spot spaar we onze caipirinha’s halen) en vervolgens uitbundig gedanst op straat.
Zaterdag had een vriend ons uitgenodigd om te komen eten, dit was echt overheerlijk! Ze hadden zalm gemaakt met een maracuja saus. En als ik iets lekker vind, is het maracuja (oftewel passievrucht).
En zondag hebben we ’s morgens verse groenten en fruit gekocht en dit vervolgens heerlijk op zitten smikkelen en smullen. Ik ben hier echt supergezond bezig, dus dat voelt echt goed!
Vervolgens had ik een jongen (van het huis) zijn haren geknipt, moest het toch maar eens bij iemand anders uitproberen. (Voor de mensen die het niet weten, ik knip al 6 jaar mijn eigen haar). Dus dit was wel even andere koek.
En later op de dag zijn we naar een enorme rotsenpartij bij het strand gegaan. We waren even niet aan het opletten en werden overspoelt door een enorm golf, telefoon weer nat, maar hij deed het nog wel! Lucky bastard, is namelijk al de 2e keer!
En gister zijn we voor het eerst naar Ceasm gegaan! Dit is het project in de favela Maré (op de site kan je meer teruglezen over het project). Het was superleuk om ze weer terug te zien en je wordt hier zo warm onthaalt dat je je ook gelijk weer thuis voelt. Helaas was het heel rustig, want zij hebben nu allemaal vakantie. Dus geen bolinho gegeten, maar wel lekker bijgekletst en over het project het één en ander uitgewisseld. Voor de mensen van de groep waarmee ik vorige keer in Rio zat, jullie krijgen allemaal een enorme abraco en muitos beijos terug! We hebben weer vele leuke dingen naar boven gehaald, Cida kende nog steeds ‘het busje komt zo’, haha, het zit dus nog fris in het geheugen!
A.s. Vrijdag hebben we een afspraak met mulheres da paz (vrouwen van de vrede, onderdeel van Ceasm, zie site voor meer info). Omdat er op het moment geen cursussen gaande zijn, maar zij supergraag iets willen ondernemen met ons, gaan we samen bespreken hoe we onze lessen vorm kunnen geven en waar we de gemaakte kunstwerkjes kunnen verkopen. Allereerst willen we de verkoop in het Museum van Maré (dat onderdeel is van Ceasm) gaan opstarten en dit gaan uitbreiden naar hostels/hotels in Rio. Dus ben zeer benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Onderweg kwamen we Ana (mulher do peixe ;)) tegen, zij liet ons foto’s van een jongen zien, die door zijn moeder enorm was toegetakeld, omdat hij schijnbaar een beetje geld had gestolen van haar vriendin. Dit omdat hij bijna niks te eten van haar krijgt en zij hem verwaarloosd. Ze was actie aan het ondernemen om de jongen hulp te verlenen. Lourenco (directeur van Ceasm) vertelde dat dit helaas nog vaak voorkomt. Er gaan ook vele verhalen de ronde, dat moeders van jongeren die crack gebruiken hun benen of armen verwonden zodat ze thuis moeten blijven en ze hopen hiervan af te blijven. Ook is het gebruik van crack in het afgelopen jaar enorm toegenomen en is het heel goedkoop te krijgen.
Vervolgens hebben we bij ons oude vertrouwde restaurantje van Eunici gegeten! Helaas had ze geen omelete com cofi, banana e queijo. Maar was erg leuk om ze ook weer te zien.
Ook hebben we Louise, hij is een van de oprichters van Ceasm/Maré, nog even gezien (ik heb hem vorig jaar in Amsterdam ontmoet), maar hij was druk in onderhandeling over een soort opvang voor kinderen/jongeren met problemen dat ze willen gaan opzetten bij het museum Maré.
Het was een enerverende dag! Het constant Portugees spreken vergt wel nog veel energie, maar straks komen we als vloeiend sprekende Brasileiras terug!
Tot snel maar weer!
Warme 35 gr Beijos!
