Vele indrukken die me hier doen verbazen, tot lachen aanzetten of me dubbele gevoelens geven…
Om een beeld te geven van wat ik hier op een dag zie, ruik, proef en ervaar..
’S morgensvroeg wordt ik vaak gewekt door een keihard autoalarm, die hier zo dagelijks afgaat, vervolgens komt langzaam het verkeer op gang en gaan de verkopers de straat op met toeters en bellen, om hiermee hun etenswaar of andere huis, tuin en keukenartikelen te verkopen. De buurt waar ik woon is dus vrij rumoerig, maar met m’n oordoppen kom ik aardig de nacht door. ’s avonds galmt de harde muziek door de boxen, gelukkig niet iedere avond, maar nu het zomer is hangen de Brazilianen bijna dagelijks hier in de kroegen drankjes te drinken, voetbal kijken en komt de rondrijdende churrasco (barbecue) hun vergezellen met gebarbecued vlees. De buurt is zeer gevarieerd, mooie woningen tegenover een favela, op zich voel ik me vrij ok om s ‘nachts hier over straat te lopen, maar ben wel alert.
De hitte in mijn kamer valt me reuze mee, ik heb geen ventilator aangeschaft, alleen nu staat er weinig wind en lopen de zweetdruppeltjes op m’n rug. Maar over het algemeen valt het dus wel mee. Helaas hebben we geen balkon maar een Deense vriendin, waar ik vorig jaar mee samen woonde, woont sinds kort in de straat hierachter en die hebben een heerlijk terras, waar we laatst een hele middag hebben gelezen, gestudeerd en gekletst in alle rust en vrede.
Op straat kom ik onderweg altijd veel straatmensen tegen die liggen te slapen, soms in de meest gekke houdingen. Hier vlakbij is ook een woning waar mensen illegaal wonen, dus nog net geen mensen die van de straat leven, maar ze zijn erg aardig en maak soms een praatje met ze.
Ook kom ik met mijn blauwe ogen geen dag door zonder dat iemand er wel een opmerking over heeft gemaakt, ik schijn ze te hypnotiseren, en neem ze vaak mee in de blauwe water van de oceaan..
Verder is het wel een hele andere buurt dan waar ik de vorige jaren woonde. Daar kende ik op een gegeven moment veel mensen en ook echt een plek om even te hangen en iedereen te ontmoeten. Hier heb ik iets minder contact met de mensen, wel heb ik inmiddels met een aantal mensen die ik vaak tegenkom zo mijn dagelijkse praatjes. Ook in de favela bij het project wordt ik door een aantal mensen altijd aardig begroet, een oude man zit altijd mijn tintje te checken, haha of ik al bijna net zo bruin ben als hem!
En verder is het hier altijd de plek van de onverwachtse ontmoetingen, kom echt super vaak veel mensen tegen die ik ken, terwijl het zo’n grote stad is! Een keer s ’nachts kwam ik vlak bij m’n huis een jongen tegen die ik kende van vorig jaar, zelfs bij de bus in de favela kom ik mensen tegen die ik ken van het project.
Op weg naar lapa en het centrum, zijn er altijd vele straatmensen die allerlei rommel verkopen en een beetje hun roes liggen uit te slapen. En dit gaat ’s nachts vrolijk verder, maar dan duiken ook de hoeren op langs de weg, deze staan hier ongegeneerd met hun ontblote bovenlichaam en soms minuscuul stringetje te wachten totdat ze opgepikt worden voor een avontuurtje. Verder zie je vele mensen langs het vuil struinen naar karton, blikjes of ander bruikbaar materiaal waar ze nog een beetje geld mee kunnen ophalen.
En DAN over de geuren niet te spreken, ik ben er aan gewend, maar over het algemeen zijn de geurvarianten hier a lá rioollucht, autogassen en de geuren die boven komen drijven uit de afvalzakken.
De bus is nog steeds een variant op een ritje in de achtbaan, waarbij ’s morgens vroeg mijn eten even dubbel zo hard wordt rondgedraaid in mn buik en ik soms misselijk die bus uitstap. Ze rijden hier namelijk vrij hard en zigzaggend om al het andere vervoer heen. En het afremmen zetten ze altijd op het laatste moment in, waardoor je heerlijk heen en weer wordt geslingerd. Verder als je achterin de bus zit is het helemaal pret, want bij iedere kuil in de weg wordt je even de hoogte in getild, kortom de meeste busritjes zijn altijd weer een avontuur hier. Ook kan ik me de eerste keer nog goed herinneren dat de bus super vol was en ik moest staan. Iemand vroeg of hij mijn tas op zijn schoot moest nemen en ik dacht ‘dat is een aardige manier om iemand te bestelen’, nee grapje, dit was puur om het mij te vergemakkelijken in de achtbaanrit, kortom ze denken dus wel veel aan de medemens. Grappig om alle cultuurverschillen op te merken…
Laatst stond ik op de bus te wachten, reed er een auto langs zonder band, hij was gewoon volop op zn velg aan het rijden, die schurend met vuur en al zijn weg vervolgde.. Mmm tja,je moet er wat voor over hebben om thuis te komen.
Verder wordt het carnaval dus al volop gevierd, nog een maand te gaan en dan is het echt zo ver. Helaas zijn er van de week een aantal loodsen in vlammen opgegaan en zijn alle wagens en kostuums val een aantal groepen, die in dit afgelopen jaar zijn gemaakt, verwoest. Maar deze carnavalsdrukte heb ik dit weekend even vermeden. Ik ben met een vriend richting Paraty gegaan.. Dit was MARIA’VILHOSA! Oftewel enorm relaxd, groen, fris, watervallen, rust, zwembad omringd door natuur, mooie stranden, heerlijke vis gegeten en vooral weer even weg uit de drukte van de stad. Eenmaal weer in de stad aangekomen, werden we weer omringd door het chaotische verkeer en de heerlijk geuren uit de favelas..
Vervolgens had ik met Anouk (nicht) en Sander afgesproken. Vind het altijd weer super leuk om bekenden hier te zien!
Dus we zouden richting het project in de favela gaan om het één en ander daar te bezichtigen, het museum, de winkel, de mensen en het leven in de favela. Sander moest even wennen, maar uiteindelijk heeft ie zijn angst overleefd.. We hebben vervolgens nogal het één en ander beleeft daar! En zoals zovelen weten zie je hier weleens wat geweren voorbij komen, maar ik had ze gerustgesteld dat dit in de buurt van het museum bijna niet te zien is. En zo bood Lourenco (projectleider) aan om in de buurt van zijn huis een biertje te gaan drinken. Nou dit was wel iets meer dan even een biertje drinken… Anouk was op de pasarella (brug) een paar foto’s aan t maken van de favela. Ik had het idee dat dit ok was, omdat je dan niet de traficantes (drugshandelaartjes) op de foto zet, maar Lourenco zei dat zij dit waarschijnlijk wel hadden gezien en het beter was om dit even tegen ze te zeggen, omdat dit hun territorium is en ze niet willen dat er zomaar dingen kunnen worden gepubliceerd zonder dat zij dit weten. Ze reageerden ok en wij vervolgden onze weg. 5 minuten later werden we door 5 mannen op de motor tot halt geroepen. Ze hadden van die traficantes te horen gekregen dat wij foto’s hadden gemaakt en wilden weten waarom, maar verder tranquilo (rustig) en of we even meewilden gaan naar de drugsbaas van het terceiro comando (je hebt in Rio 3 a 4 grote drugsbendes, waarvan dit er één is). Dus de opperhoofd der drugsbazen…tja we hadden geen keus, dus zijn achterop gestapt en met hun daar heen gereden. Vervolgens stond hij daar met een stuk of 10 jongens om hem heen met een aardige bewapening.. Maar hij was vrij relaxd en wilde ons ‘gewoon’ even leren kennen. Ik vond het niet een heel bedreigende situatie, maar het idee dat zij alle macht hebben en alles met je kunnen doen is een hele vreemde gedachte. Dus deze jongeman, van begin 20, was daar dus het grootste mannetje (183 grote mannen onder zich) en vond het leuk om mensen uit andere landen te ontmoeten en gedachtes uit te wisselen. Mijn gedachten gingen meer uit naar gewoon een biertje drinken zonder dit soort personen te ontmoeten. Gelukkig was er een andere man die ons wat projecten wilde laten zien (gefinancieerd door drugsgeld) Lourenco kende hem dus zijn maar snel ingestapt en hebben een klein rondje door de wijk gemaakt. Hij vroeg of ik hen ook wilde helpen met lessen geven, maar dat heb ik maar een beetje open gehouden. Lijkt me niet verstandig.. Hij wilde ons nog meer laten zien, maar we hadden inmiddels wel even genoeg gezien en meegemaakt, dus zijn daar een biertje gaan drinken.. Dit was wel even een hele belevenis! Een wereld waar ik zo ver mogelijk vandaan wil blijven, maar zolang je er niet bij betrokken raakt, laten zij je ook met rust. Het project ligt ook niet in deze wijk, dus zal ze verder niet meer tegenkomen.
Vervolgens zijn we naar een plein gegaan waar samba werd gespeeld en hebben daar rustig kunnen genieten van onze caipirinha, maar nog vol van de beleving in de favela..
En verder is het op het project nog erg rustig, iedereen heeft zomervakantie (van kerst tot carnaval), dus er zijn wel een aantal activiteiten en hier heb ik de afgelopen weken ook aan meegedaan. Zo heb ik een paar lessen genomen in theater, buikdans, Afrikaanse dans en yoga. Het is leuk om weer nieuwe dingen te leren en dit kan ik ook weer toepassen in lessen die ik zelf wil geven. Dus een goeie combi, en de lessen zijn gratis op het project, zodat ik tegelijkertijd weer een beetje gesprekken kan voeren met de mensen daar en we kunnen kijken hoe we het verder voort gaan zetten. Vorige week had ik weer een aantal kinderen gezien waar ik les aan had gegeven. We gingen samen een kinderfilm kijken over de Afrikaans Braziliaanse cultuur en vervolgens gingen ze meedoen met de Afrikaanse les! Dit was echt leuk, de meesten hebben het ritme ook zo sterk in hun bloed, een paar pubers deden ook super enthousiast mee, goed om te zien en ook beter dat ze niet op straat hangen..
Bij de winkel zijn nu dagelijks vrouwen bezig met creatieve lessen, de winkel ziet er ook alweer toegankelijker uit. Ik ben nog in twijfel of ik me hier weer in wil geven. Het loopt en ik kan me misschien beter focussen op andere dingen. Ook zit er 1 vrouw die de leiding heeft over de groep vrouwen en zij heeft nogal een negatieve kijk op dingen, hier hadden we vorig jaar ook al lichtelijk problemen mee.
Ook ben ik me aan het oriënteren met de zoektocht naar een stuk grond en de kaarten die ik heb ontworpen en wil gaan verkopen op andere plekken in de stad, waarbij een gedeelte naar het project gaat.
Jullie horen snel weer van me! Oja mijn Braziliaanse telefoon ontvangt niet de berichtjes die uit NL aankomen, dus sorry voor het niet reageren of berichtjes die ik niet heb ontvangen.. Mn NLse werkt nog wel..
En ik heb een paar foto’s op http://www.flickr.com/photos/25926503@N06
Abraço!!!
