Tudo bem? aqui beleza!
Nou we hebben de carnaval overleeft. Het was super! Maar het voelt ook goed om nu serieus aan de slag te gaan. Dus hebben we afgelopen week lekker actie in de tent gebracht en zijn weer volop bezig! Zo hebben we afgelopen maandag inkopen gedaan voor het project en zijn we dinsdag weer naar de vrouwen gegaan. Woensdag hebben we een intensieve dag gehad. We hadden eerst een meeting met allerlei mensen van verschillende organisaties en werd er een discussie gevoerd over o.a. microkrediet, en het belang van samenwerken van verschillende organisaties en hoe zij daar in de favela Maré dingen beter kunnen ontwikkelen en uitvoeren. Daarna was ik helemaal uitgeput door het intensief luisteren in het Portugees. Vervolgens hebben we concrete plannen gemaakt met de lessen die we gaan geven en zullen de lessen met de kinderen deze week beginnen!
Donderdag zijn we eerst naar de kinderen op het project in Dom Helder gegaan. Deze kinderen wonen in de omliggende favelas en komen hier een dagdeel (´s ochtends of ´s middags, voor of na school). Ze krijgen hier huiswerkbegeleiding en allerlei lessen om het leerniveau een beetje bij te spijkeren. Het niveau van de scholen is hier laag. Ze zitten vaak in klassen van 40 kinderen, er wordt geen extra aandacht aan kinderen met problemen geschonken en het lerarenuitval is heel hoog. Soms hebben ze maanden geen les van een bepaald vak. Ook zijn deze kinderen extra gevoelig voor de bendes die heersen in de wijken. Als ze de rest van de dag -vanwege de halve dag les die ze krijgen- op de straat hangen, zijn ze hier kwetsbaarder voor om er in verstrikt te raken. Het was leuk om ze allemaal weer te zien, ze reageren ook zo lekker enthousiast!
`s Middags zijn we weer naar de straatkinderen gegaan. Het was leuk ze weer te zien. Een jongen wilde graag kleine vlechtjes in mijn haar maken en heeft vervolgens (uiteindelijk nog met de hulp van iemand anders) mijn hele haar in de minivlechtjes gezet! Echt goed om te zien dat hij het geduld had om dit met mijn haar te doen. De meeste hebben het na een tijdje wel gezien. Daarna ben ik met een paar van die kids samen, omarmd onder mn parapluutje naar de bus gelopen. Het voelde wel weer even gek om te beseffen dat ik lekker warm naar mijn eigen huis terugkeer en zij ergens bij het voetbalstadion onder een afdakje de koude, regenachtige nacht zullen doorbrengen. Ook had ik Jefferson weer gezien, een jongen die vorig jaar ook bijna iedere dag op het project te vinden was en altijd heel ijverig aan het tekenen was. Hij vertelde dat ie weer bij zijn ouders woont en dat ie met carnaval veel had gewerkt. Dus dat klonk wel heel positief.
Verder zijn er nieuwe ontwikkelingen met Code x, de organisatie waar we vorig jaar het vrijwilligersproject mee hebben gedaan en tevens de oprichter van stichting Grenzeloos. Er komt namelijk een nieuwe groep vrijwilligers morgen. En vanwege de contactbreuk met Solrisa (organisatie waar we vorig jaar door werden begeleid in Rio) hebben ze gevraagd of wij samen met Aage (jongen van de groep vrijwilligers van vorig jaar) de on arrival training willen geven voor de nieuwe vrijwilligers en tevens de contactpersonen zijn voor de groep. Vanavond hebben we een gesprek over hoe en wat dit gaat worden voortgezet. Het lijkt ons een leuke uitdaging en we kunnen samen met de vrijwilligers ideeen uitwisselen en alles beter aanpakken.
En afgelopen weekend ben ik samen met Sanna naar Sana gegaan! Dit was superrelaxd.. Het is een klein dorpje in de bergen, met veel reggae rastafari´s en enorm veel watervallen! Het was vooral grappig met de naam van Sanna, ze was gelijk bekend in het hele dorp.
We zaten in een huis van een paar vrienden van Cesar (onze huisgenoot) en hebben daar het hele weekend in de regen (JAAA!!! alleen maar regen) vertoefd. En thank god I´m still alive... Er was namelijk een enorm rode giftige cobra vlakbij mijn voet. Op een bepaald moment riep hij Vem, Vem! (kom, kom!) Ik dacht dat hij een grapje maakte en sprong naar hem toe over het beekje water, ik had de slang gelukkig niet gezien. Vervolgens trok hij me mee en toen zag ik hem verdwaasd kijken en vertelde hij wat er aan de hand was. Pfew.. Het drong later wel even goed tot me door... Ik kan het gelukkig nog in levende lijve navertellen, haha
We wilden gisteravond terug gaan naar Rio, maar er reden geen kleine busjes meer, dus zijn we vanmorgen vroeg maar terug gegaan om de week weer met frisse energie te beginnen.
Ate mais...